Ik ben van de pakjes en zakjes generatie. Toen ik op mijn 18e uit huis ging was er al voor alles wel een pakje of zakje verkrijgbaar. Of het nu voor de macaroni was, voor de jus of voor de sausjes over de groente. Wij van de P&Z generatie hoefden geen halsbrekende toeren uit te halen om wat ‘lekkers’ op tafel te zetten. We deden gewoon de inhoud van zo’n zakje in een pannetje met 250 ml water, even roeren en klaar was Catoot! In die tijd waren we nog niet zo bezig met alle troep die erin zat. Mijn moeder maakte altijd prei en andijvie met zo’n vies maïzena sausje en ik altijd maar denken dat ik geen prei en andijvie lustte. Dat kwam dus niet van de groente, maar van het sausje wat ik niet lekker vond. Nee, dan waren die P&Z een stuk smaakvoller.
Nu had ik op de enige LEAO in omstreken waar nog kookles werd gegeven vroeger wel eens zelf een heerlijk sausje moeten maken. Ik denk nog met veel plezier terug aan dit vak. We hadden zo’n geweldige excentrieke kooklerares die met haar schrille stem, gehuld in grote velgekleurde Olily gewaden met opgetrokken knieën bovenop haar bureau zat de instructies uit te delen. Nog steeds hoor ik die stem wel eens door mijn hoofd commanderen als ik de aardappelen schil. “Dun schillen, want onder de schil zit eiwit!” krijste ze dan. Koken was mijn favoriete les op school, het leek altijd minder op ‘moeten’ dan de andere lessen en ik keek er dan ook elke week naar uit om weer wat anders te maken.
Thuis experimenteerde ik ook graag met van alles. Ik begon verzamelboekjes te maken van de recepten uit de Allerhande. Tegenwoordig horen de Jumbo, Dirk en Plus daar ook bij. Waar ze maar liggen in welke supermarkt dan ook, ik neem ze mee die leuke kookinspiratie tijdschriften. Inmiddels heb ik in de afgelopen 33 jaar een bonte verzameling van mappen op categorie geselecteerd. Het zoeken, plakken en knippen heeft iets mindfulnessachtigs en altijd als ik er mee bezig ben vraag ik mezelf af waarom ik er maar zo weinig mee doe. Er staan zoveel heerlijke dingen in die heus niet altijd heel ingewikkeld en tijdrovend hoeven te zijn om te maken. Ik vind het altijd een aangename bezigheid om van alles lekkers uit de keuken te toveren en mijn gezin en gasten ermee te verassen.
Mijn moeder spaarde vroeger de welbekende blue band kookboekjes voor mij bij elkaar van de zegeltjes. Ik kreeg ze mee toen ik uit huis ging. Daar staan eveneens heerlijke dingen en goede basis recepten in die je kunt maken zonder P&Z. bepaalde recepten zoals stoofpeertjes maak ik daar nog steeds uit klaar. Echter heb ik het boekje ‘soepen en sauzen’ nooit besteld. Die had ik niet echt nodig dacht ik, want daarvoor had de supermarkt wel genoeg in het schap staan. Zonder het echt te onderzoeken ging ik ervan uit dat het enorm veel werk was en minder lekker. Wat een misvatting is dat geweest.
Sinds ik borstkanker heb gehad sta ik een stuk bewuster in het leven en probeer ik ook zo gezond mogelijk te eten. Zo weinig mogelijk geraffineerde suikers, verkeerde e-nummers en bewerkt voedsel. Zo veel mogelijk groente, fruit en volkoren producten, als het een beetje kan dan graag biologisch. Daar passen pakjes en zakjes eigenlijk helemaal niet meer in thuis. Aangezien ik in mijn hoofd al lang bezig ben om ze uit ons voedingspatroon te bannen had ik er niet zoveel meer van op voorraad. Vorige week waren ze dan ook echt op. Er zat niks anders op dan op zoek te gaan naar een lekker en handig basis recept.
Nu heb ik al sinds 2012 een geweldig en makkelijk recept van Body Support (de eetwijze die ik grotendeels volg) in huis, maar ik had nog nooit de moeite genomen om dit zelf eens te maken tot vorige week. Er ging een wereld voor me open! Met een paar simpele ingrediënten die je eigenlijk altijd wel in huis hebt maak je in een handomdraai een heerlijke saus zonder een berg e- nummers, teveel zout en andere toegevoegde troep! Je kunt met van alles variëren zoals kaas, knoflook, kruiden, champignons of wat je maar lekker vindt. Het maken van een ‘roux’ zoals dit heet was me al bekend bij het maken van een gebonden soep. Die maak ik al jaren zonder P&Z, maar zo’n sausje had ik nog niet eerder gemaakt. Het is zoveel lekkerder, puur en gezond en het is ook nog eens een stuk goedkoper. Als ik dan eens kritisch in mijn voorraad la kijk, vraag ik me af of ik eigenlijk ooit nog kant en klare pakjes, zakjes of mixen zal gaan kopen.
Per toeval kom ik de prachtige kookboeken van Williene Klinck tegen ‘koken zonder pakjes’ en ben direct fan! Zij heeft in haar boeken zowel bekende als (voor mij) onbekende gerechten staan en ze zijn allemaal even heerlijk! Daarnaast staan er zoveel goede tips in om bewuster met je eten om te gaan. Het is een andere manier van koken, maar zoveel lekkerder en gezonder. Ik kan het iedereen aanraden!
Terwijl ik deze blog afrond ruikt ons huis naar het heerlijke verse bananenbrood dat de oven uit kan. Uiteraard gemaakt zonder pakjes en zakjes :D!
Gedachtenkracht 